Nie tylko jesienne anioły

Goście z nieba

Przyleciały do miasteczka

jesienne anioły

jeden chyba całkiem dziki

drugi oswojony

Pierwszy w lot za barem

stanął i już piwo leje

drugi bardziej jest zmęczony

i rzadziej się śmieje

Gości z nieba nam potrzeba

bo bez gości wielka bieda

może znajdą jakiś sposób

i pomogą wyjść z chaosu

Może znajdą jakąś radę

aby nasze twarze blade

choć trochę się rozchmurzyły

trzeba nam anielskiej siły

Piwo z pianką dla każdego

pierwszy anioł stawia

anioł drugi zaś do pracy

wyraźnie namawia

Pierwszy zaraz ma kolejkę

bo każdy chce piwo

u drugiego

całkiem pusto

i czuć popeliną Gości z nieba nam potrzeba

bez aniołów straszna bieda

może znajdą jakiś sposób

i pomogą wyjść z chaosu

Może znajdą jakąś radę

by dogadać się z sąsiadem

jak nie radę to pożyczkę

na aniołów wszyscy liczą

Piwo w głowie zaszumiało

więc chwalą anioła

a drugiego nie chcą słuchać

i fora ze dwora

Odleciały już z miasteczka

jesienne anioły

więc w miasteczku zima mieszka chyba do tej pory

Gości z nieba nam potrzeba

i cud by się przydał

a na razie śnieg się kładzie

i wciąż trzyma zima

Ludzie drzemią dziś w miasteczku

bo aniołów brakło

w sen zimowy by zapadli

lecz boją się zasnąć.

Adam Ziemianin

Piękny letni dzień już jakiś czas temu wyśliznął mi się z ręki. Na ten moment czekała już za progiem królewna Jesień i wkroczyła pewnie, jak co roku ubrana w piękną, kolorową sukienkę. W ręce trzymała i nadal trzyma pędzel, którym maluje nasz świat.  Nie żałuje przy tym kolorów złocistożółtych, purpurowych, kasztanowych...  Liście na drzewach zaczynają zmieniać barwy i niedługo zapłoną czerwienią. Teraz są jednak złociste, bursztynowe. 

Liście jednak zaczynają spadać z drzew, ranki są mgliste, wieczory pukają do drzwi coraz wcześniej....

Co roku przyciąga mnie rudziejący czar i zamglony smutek tej pory roku. Razem z kasztanowłosą córką Króla Słońce  robię się zamglona, owiana smuteczkami.

Tuż za Panią Jesienią przyleciał jesienny anioł i wbił w moje serce dodatkową strzałę melancholii. To jednak nie było potrzebne. Przecież wiem, pamiętam nieustająco, że teraz trwa czas aniołów. 

W niedzielę jedno z moich ulubionych świąt. Wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów. To święto napełnia mnie zawsze nostalgię i tęsknotą za latami dzieciństwa. Modlitwa do Anioła Stróża była moim pierwszym wieczornym pacierzem. Zapewne tak było u większości dzieci dorastających w moich czasach.

Dlatego od najwcześniejszych lat czuję ich niewidzialną, ale stałą  opiekę nad sobą.

Właśnie 2-go października dwadzieścia lat temu tak bardzo poczułam, jak Anioł Stróż naprawdę wyciągnął do mnie rękę, gdy wszystko w moim życiu zawaliło się, kiedy było już źle, a nadzieja zaczęła gasnąć. Wystarczył moment, niektórzy mówią, że to był przypadek, zbieg okoliczności, a w jednej chwili moje życie zmieniło się na lepsze. 

Anioł Stróż czy szczęśliwy przypadek? No właśnie jak to właściwie jest?

Nie tylko ja zadaję sobie to pytanie.

Już Albert Einstein napisał, powiedział "zbieg okoliczności to Boski sposób na pozostanie anonimowym".

No tak, przecież Pan Bóg ma na głowie cały świat i dlatego wysyła do nas Anioły.

Natomiast Helmut Hark, ewangelicki ksiądz i psychoterapeuta poprosił uczestników jednej z grup terapeutycznych, aby zastanowili się nad znaczeniem anioła stróża w ich życiu. Otrzymał następujące odpowiedzi: "Chroni na drodze. Wspiera. Trzyma zło z dala od człowieka. Działa poprzez szczęśliwe zbiegi okoliczności. Dzięki niemu dzieją się rzeczy. Pojawia się w sytuacjach granicznych. Dzięki niemu otrzymuję zachętę do dobrych uczynków. Jest bratem bliźniakiem duszy. Jest moim osobistym patronem chroniącym. Czasem mnie ostrzega. Stanowi dla mnie wyższą inteligencję. Przemawia do mnie za pomocą głosu wewnętrznego. Jest duchowym prawizerunkiem mojej duszy... Inspiruje moją wyobraźnię. Dzięki niemu skuteczne stają się uzdrawiające energie. Dzięki niemu wpadam na zbawcze pomysły".

Jednak jeszcze wcześniej św. Tomasz z Akwinu przekonywał, że każdemu człowiekowi w chwili narodzin przydzielany jest niebiański opiekun. Te Anioły pełnią w naszym życiu bardzo istotną rolę. Nie tylko chronią nas przed złem, które czyha na nas praktycznie na każdym kroku, ale pomagają nam również wrócić na właściwą ścieżkę, gdy tylko z niej zejdziemy. 

Dlatego w życiu każdego z nas nie ma czegoś takiego jak  przypadek czy zbieg okoliczności. W świecie Bożym jest natomiast troskliwa opieka Stwórcy, który posyła swoje Anioły, by pomagały człowiekowi nie tylko w dotarciu do Nieba. Aniołowie uczestniczą też w planowaniu wydarzeń, które mają nas spotkać. Kierują tak zwanymi zbiegami okoliczności. 

Dlatego wszystko co się w życiu człowieka wydarza ma swoją konkretną przyczynę. I tą przyczyną jest działanie Anioła Stróża, chociaż zazwyczaj uznawana jest za szczęśliwy zbieg okoliczności, szczęśliwy traf, zbawienną intuicję... O intuicji napiszę może innym razem. Ale czy na pewno będzie to o intuicji, a nie o...? Często bowiem chcę pisać o czymś konkretnym, a ścieżki dygresji prowadzą mnie zupełnie w innym kierunku. 

Anioł Stróż Bodyguard

Kiedyś dzieci były grzeczne,

więc Anioły Stróże

miały czas na lody mleczne,

figle i podróże.

Dzisiaj Anioł nie odpocznie...

Zwariowane czasy!

W pracy stawia się niezwłocznie

nawet, gdy ma wczasy...

Antek właśnie wisi w oknie,

Tomek spadł z roweru,

Basia wraca znów samotnie

z późnego spaceru...

Ania wciąż przed lustrem stoi

– co dzień godzinami...

Wojtek broi, broi, broi,

goniąc z chłopakami...

W takich czasach jeden Anioł

chyba nie da rady!

Po obłokach dziś fruwają

anielskie brygady:

każdy dobrze przeszkolony,

zmotoryzowany,

w miłość szczelnie uzbrojony,

dobrem hartowany...

Anioł Stróż!

Bodyguard!

Anioł Stróż!

Na start, na start, na start!

Magda Anioł

A jak jest naprawdę? Co każdy z nas o tym myśli?

Jako dziecko otwartymi ustami słuchałam niezwykłych opowieści mamy, w których jakimś cudem uniknęła poważnego wypadku, a nawet śmierci. Niespodziewanie, nie wiadomo skąd czyjaś ręka obracała drabinę, chwytała za siodełko roweru....  Ktoś niewidzialny za każdym razem przychodził jej z pomocą. Wówczas jako mała dziewczynka zastanawiała się jak to wszystko było możliwe, bo prawa fizyki zaprzeczają temu, co się stało.

Do dziś jednak nie usłyszałam, że był to zbieg okoliczności czy też o przypadek. Mama od zawsze mówiła i nadal mówi, że ma wyjątkowego Anioła Stróża, który w jej dzieciństwie naprawdę musiał wykazać się refleksem, aby ratować ją z opresji. A i potem, i teraz jej nie opuszcza. Te dwadzieścia lat temu, to przez nią zadziałał Anioł, który odmienił na lepsze moje życie. 

Ja również odczuwam obecność Anioła Stróża. Nie ratował mnie on jednak w aż tak dramatycznych sytuacjach jak moją mamę. Ale w moim życiu jest dużo szczęśliwych zbiegów okoliczności, z które sprawiły mi wiele radości. Mój Niebiański Opiekun prędzej, czy później spełnia moje życzenia, chociaż czasem na początku jest duże trzęsienie ziemi. W moim życiu pojawił się już niejeden taki przypadek. Czasem jednak myślę, że to  jakaś niewidzialna siła wszystkim kieruje, a ja jestem tylko marionetką, której sznureczkami ona porusza.

Często zresztą słyszę, jak również inni opowiadają o niespodziewanych, dramatycznych sytuacjach, które w rezultacie dobrze się kończyły, prowadziły do szczęśliwego zakończenia. I sami zastanawiają się, jak to było możliwe, przecież było już tak źle. 

Każdy z nas zapewne może sobie taką sytuację przypomnieć, gdy takiej niewidzialnej opieki doświadczył. Być może takie subtelne podpowiedzi sprawiły, że zatrzymaliśmy się na chwilę, przed przejściem dla pieszych, aby jeszcze raz spojrzeć na wystawę sklepową lub na zabytkową kamieniczkę, kiedy właśnie w tej samej chwili na skrzyżowanie wpadł rozpędzony samochód. Zapewne były to mniej dramatyczne okoliczności, jak choćby uniknięcie zmoczenia przed rozpryskującą się kałużą..... .

Dużo tych przypadków w naszym życiu. Dużo tych małych ukłonów przeznaczenia. Dzięki nim los wytycza nam ścieżki, a my zazwyczaj nimi podążamy.

Za każdym jednak razem, gdy coś podobnego się wydarza, to zastanawiamy się nad tą sytuacją. Dlaczego nic nam się nie stało. Czy to właśnie nasz  Anioł Stróż wyciąga do nas rękę,  czy jest to zwykły przypadek, zbieg okoliczności?

Ja wówczas uważam, jestem tego nawet pewna, chociaż czasem dopiero długo po fakcie, że był to mój Niebiański Opiekun. Wierzę jednak nieustannie, że jestem każdego dnia i nocy pilnowana przez mojego Anioła Stróża, którego zadaniem jest chronienie mnie nie tylko przed złem. A może też jest to przyniesienie kanapki na śniadanie, gdy w lodówce pusto?  

Spotkanie z Aniołem

Widziałam dziś Anioła

jak pędził o poranku

z kanapką w ręku

dla swego podopiecznego

przebiegł przez kładkę

zostawiając kilka

anielskich piórek na krzaku głogu

pędził zdyszany i bosy

bo pierwszy dzwonek

rozrzucał gromadę maluchów

po szkolnych korytarzach

by w porę pochwycić

swoją miłość

nim zdąży rozbić kolano

zebrałam złote piórka

i wetknęłam w kajecik wierszy

z nadzieją

że Anioł musi

po nie wrócić.

Basia Wójcik

i jej najpiękniejsze anielskie obrazy