Idzie Pani Jesień

Jarzębina

Już lato odeszło i kwiaty przekwitły

A jeszcze coś w słońcu się mieni

To w polu i w lesie czerwienią się spójrzcie

Korale, korale jesieni

Idzie lasem pani jesień

Jarzębinę w koszu niesie

Daj korali nam troszeczkę

Nawleczemy na niteczkę

Włożymy korale, korale czerwone

I biegać będziemy po lesie

Będziemy śpiewali piosenkę jesienną

Niech echo daleko ją niesie

Idzie lasem pani jesień

Jarzębinę w koszu niesie

Daj korali nam troszeczkę

Nawleczemy na niteczkę

A. Chodorowska

Wielkimi krokami nadeszła do nas ruda Jesień. Czuję ją już na dobre w powietrzu. Zresztą chyba nie tylko ja. Ptaki zbierają się na swoich sejmikach przed odlotem, place zabaw i ławki powoli pustoszeją.

Koniec panowania Lata nie jest tak niespodziewany, jak nadejście Zimy. Piękna Jesień minie szybko i zamieni się niedługo deszczowe i chłodne dni ciągnące się aż do nadejścia właśnie Zimy. Ale co tam... Teraz mamy piękną Jesień, która w dzień niewiele różni się od swojej płowowłosej siostry.

Czy jednak tęsknię już  za odchodzącą do pałacu króla Słońce królewną Lato? Może za tą późną, dojrzałą, pełną smaków i zapachów? Tak naprawdę od Lata wolę Wiosnę pachnącą ziemią i budzącymi się do życia kwiatami oraz właśnie Jesień przynoszącą zapach lasu, grzybów i ognisk…. Zapach i smak dzieciństwa. Chociaż i za Latem będę trochę tęsknić. 

Jesień w tym roku zaczęła się łagodnie, ciepło. Królewna Jesień jak zawsze na początku swego panowania uśmiecha się do nas słonecznie i kolorowo, zapraszając na spacer. Ze smutkiem tylko patrzę na drzewa, które powoli zrzucają liście i przypominają o przemijaniu i nieuchronności tego co nas czeka. Na szczęście na Zimę jeszcze troszkę poczekamy, mam taką nadzieję.

Żegnajcie, lasy zielone,

żegnajcie, rzeki błękitne.

Już jesień idzie przez łąki

i wrzosem liliowo kwitnie

Żegnajcie, letnie przygody.

Czas już powracać do domu.

Złocą, czerwienią się liście

dębów, jesionów i klonów.

Tadeusz Kubiak

Lecz dziś serce gdzieś mi ucieka...W duszy pulsuje tęsknota i wciąż panuje Lato wraz z jeszcze kolorowymi wspomnieniami. Niestety dni szybko uciekają i wspomnienia z lata powoli zacierają się. Chociaż lubię Jesień, to nie  mogę uwierzyć, że każdego dnia coraz szybciej zachodzi słońce i dzień coraz wcześniej okrywa nas płaszczem zmroku...

Jeszcze tylko pachnące jabłka, słodkie gruszki i soczyste śliwki zatrzymują na chwilę umykający czas. Jedząc ostatnio antonówkę poczułam nie tylko smak i zapach prawdziwego jabłka, ale i jesieni.

Już sady jak wielkie kosze

pełne owoców po brzegi.

Stragany

pełne warzyw

idą do miasta szeregiem.

Już dnie

złote piłki

leżą w sennych ogrodach

i jesienią

schodzi z nieba

po niewidzialnych schodach.

Dorota Gellner

Jesień jest pełna nostalgii, refleksji i ciepłych kolorowych refleksów. Lubi snuć się po świecie, ciesząc nasze oczy barwami, jak z obrazów moich ukochanych impresjonistów...

Kocham złote czerwienie, rudości i brązy w różnych odcieniach. Zawsze dodają mi energii i ochoty na zmaganie się z każdym coraz krótszym dniem. Muszę przyznać, że kolory te nigdzie nie wyglądają tak pięknie niż na drzewach i krzewach…

Niech ciepła, kolorowa Pani Jesień panuje nam jak najdłużej.