Sierpień mój...

Idzie niebo ciemną nocą,

ma w fartuszku pełno gwiazd.

Gwiazdy świeca i migocą,

aż wyjrzały ptaszki z gniazd.

Jak wyjrzały, zobaczyły

to nie chciały dłużej spać.

Kaprysiły, grymasiły,

żeby im po jednej dać.

Gwiazdki nie są do zabawy,

tożby nocka była zła.

Bo usłyszy kot kulawy,

cicho bądźcie! Aaa ...

Ewa Szelburg-Zarembina

Sierpień jest tradycyjnie miesiącem ulubionym przez romantyków (czy można mnie tak nazwać?), którzy zadzierają głowę do góry i podziwiają "spadające gwiazdy".

W tym roku jak zawsze wypatruję spadających gwiazd.

Może spadająca gwiazda spełni moje marzenie i niedługo będzie mi dane odwiedzić moje miasteczko?

W dawnych czasach gwiazdom przypisywano symboliczne znaczenie - zwiastować mogły wiele różnych zdarzeń. Niektóre starożytne ludy uważały na przykład, że spadająca gwiazda oznacza czyjąś śmierć - podobno każdy człowiek w chwili narodzin otrzymywał swój własny punkt na niebie, który gasł wraz z jego odchodzącym życiem. Chrześcijanie z kolei uważali ją za znak, że czyjaś dusza opuściła czyściec, by trafić do nieba. W wierzeniach starożytnych Rzymian spadająca gwiazda symbolizowała z kolei narodziny dziecka.

Dziś w wielu krajach świata uważa się, że dostrzeżenie spadającej gwiazdy może być wspaniałym omenem, o ile tylko natychmiast zamkniemy oczy i pomyślimy życzenie, które ma się spełnić. Wielu twierdzi, że koniecznym warunkiem, by ta magia się wypełniła jest zachowanie marzenia tylko dla siebie. Podobno spadające gwiazdy wspomagają tylko osoby o dobrym sercu, bowiem spadająca gwiazda jest ludzką duszą idącą do nieba - wypowiedziane życzenie ma więc szansę trafić bezpośrednio do raju i zostać spełnione.

Spadające z nieba

Przemija magia, chociaż wielkie moce

jak były są. W sierpniowe noce

nie wiesz, czy gwiazda spada, czy rzecz inna.

I nie wiesz, czy to właśnie rzecz, co spaść powinna.

I nie wiesz, czy przystoi bawić się w życzenia,

wróżyć? Z gwiezdnego nieporozumienia?

Wisława Szymborska

Pojedyncze spadające gwiazdy odbierano raczej jako dobry omen, o tyle obfite deszcze meteorytów traktowano jako zły znak. W czasach, gdy polowano na rzekome czarownice, roje meteorów uważano za jawny dowód na czyjeś kontakty z diabłem, dlatego często zdarzało się, iż zjawisko to stanowiło jeden z dowodów winy oskarżonego. Wiele ludów traktowało deszcz spadających gwiazd jako zapowiedź nadchodzącego kataklizmu lub strasznego wydarzenia.

Na szczęście przed nieszczęściem może nas ochronić bukiet z uzbieranych roślin.

Dla Matki Bożej Zielnej

Pierwszym promykiem zorzy

zbudzisz sierpniowy poranek

z owoców tego lata

upleciesz zdrowia wianek

Dasz ziołom zapach słonka

a listkom świeżość wiosny

zaś kwiatom podarujesz

tęczy koszyczek radosny

Ciepłem nakarmisz zioła

żar chłodem wiatru ukoisz

kroplami rosy srebrzystej

pragnienie zaspokoisz

Rozlejesz woń po ogrodzie

rumianku i lawendy

ususzysz skwarem południa

liście szałwii i mięty

Królowo ziół i kwiatów

niech ten bukiecik złożony

u Twych stóp będzie od nas

wdzięcznością wypełniony

znalezione w Internecie

Zbliża się ponownie Święto Matki Boskiej Zielnej, które oprócz Matki Boskiej Gromnicznej należny do moich ulubionych, specjalnie celebrowanych. Trochę mi przykro,że święto w moim mieście powoli zanika, a najmłodsze pokolenie już o nim nie pamięta.W malutkiej parafii, do której należy mój Dom na szczęście jeszcze zachował się ten zwyczaj święcenia tego, co urosło, zakwitło w ogrodzie. Jednak pamiętają on nim najstarsi mieszkańcy, których niestety jest już coraz mniej. Ja chyba należę do wyjątków, ale już średniego pokolenia. Tak wiem, co roku piszę o tym dniu i nie wiem, co jeszcze nowego mogłabym o nim napisać, aby się nie powtarzać.

Ale chyba znalazłam coś, co mogę zacytować.

"W Polsce i na Litwie największą miłością darzy się Matkę Boską Zielną. To "ziołowe" określenie przymiotów Matki Jezusa wzięło się ze średniowiecznej legendy, w której apostołowie po otwarciu grobu Maryi znaleźli w nim tylko pięknie pachnące kwiaty i zioła. Dlatego uważa się ją za patronkę roślinności i plonów (zbóż, owoców, warzyw). Samo święcenie zielnych bukietów pojawiło się pod koniec X w. Kolejna legenda opowiada o tym, że gdy Maryja spojrzała na kłosy, urodzaj był zapewniony. Z "zielnymi" właściwościami Matki Bożej wiążą się też powiedzenia: "Na Wniebowzięcie pokończone żęcie", "Każdy kwiatek w ten dzień woła: weź mnie do kościoła, a ja cię tam przywołam" czy "Po Zielnej każdy chodzi jak cielny".

Powiązanie plonów i roślin z Maryją ma też odzwierciedlanie w nazewnictwie ludowym.

Dziurawiec zwyczajny nazywany jest np. dzwonkami Panny Maryi lub krwią Matki Boskiej.

Szczeć to szczoteczki Najświętszej Panny.

Dziewięćsił to osetek Najświętszej Panny.

Wierzbnica - ziele Matki Bożej.

Goryczka wąskolistna - rękawki Matki Bożej lub sukienki Matki Bożej.

Koniczyna polna - kądziołka Matki Bożej

Drżączka średnia - łzy Matki Bożej,

Dziewanna drobnokwiatowa - warkocze Matki Bożej.

Wiele nazw ziół, zbieranych do wianków na Matkę Boską Zielną, wiąże się z Rodziną Świętą, Panem Bogiem czy postaciami świętych. Z gwary ludowej niektóre weszły do nazewnictwa oficjalnego

Bylica - Boże drzewo, czy świętojańskie ziele

Dziurawiec zwyczajny nazywany jest też krzyżowym zielem, krwią Pana Jezusa, zielem św. Jana.

Chciałabym aby ten dzień co roku był świętowany. W tym dniu trochę "żałuję", że nie mam bratanic. Trudno mi uwierzyć, aby moje chłopaki (chociaż bardzo ich kocham) zbierały w przyszłości zioła, kwiaty, zboża..... Ale zawsze jest jeszcze nadzieja, która z moją małą pomocą może zachowa to święto w mojej rodzinie.

O wy, kwiaty mej młodości, prosto z łąki zioła,

Co na Matkę Boską Zielną znoszą do kościoła,

I stawiają Częstochowskiej, by podniosła rączkę,

Nad firletkę, macierzankę i nad srebrną drżączkę,

Nad rozchodnik i lawendę, nad rutę i miętę,

Bo to wszystko przecież Boże, bo to wszystko święte,

Jak stajenka betlejemska z prostym polskim bydłem,

Tak zrównane są te zioła z mirrą i kadzidłem..

Jan Lechoń