Wrzeszczy wrzesień że już jesień

Dni odfruwają pachnące,

wciąż krótsze, coraz bledsze,

szarzeje ziemia i słońce,

gęstnieje mrok i powietrze...

Szkoda lata i słońca, i woni...

Cóż, gdyby się tak nie poddać?

Odwrócić czas, a nie gonić?

Edward Szymański

Z początkiem września, a raczej końcem sierpnia, nagle skończyło się upalne lato. Zaczęło siąpić, a nawet lać. Tego roku Królewna Jesień przyszła niespodziewane szybko. Niestety nie jest ciepła i złota. Nie zaskoczyła intensywnością kolorów i nie zachęciła mnie do spaceru po parku i rozejrzenia się po świecie. Cóż moja i tak lekka opalenizna przyblakła, ale ma jeszcze złoty,delikatny odcień lata. Piękne późne lato mija. Trochę napawa mnie to smutkiem, że pracowita, płowowłosa córka Króla Słońce powoli odchodzi i oddaje nas swojej kapryśnej siostrze. A przecież pamiętam jak w liceum na rozpoczęcie roku szkolnego szłam w lekkiej, zwiewnej sukience, jednej z moich nielicznych. Ale kiedy to było? Czy było naprawdę?

Gdzie ty jesteś, jesieni? 

Tu jestem.

Z dębu strząsam dojrzałe żołędzie,

babim latem przystrajam gałęzie,

ptakom wskażę bezpiecznych dróg szlaki,

jeża do snu utulę pod krzakiem.

Mgły wieczorem nad wodą rozłożę

i przed zimą odejdę za morze.

Hanna Zawistowska

Koniec lata jest dla mnie zawsze niespodziewany. Cóż... Rzeczy oczywiste zaskakują mnie czasem najbardziej.

Mam tylko nadzieję, że deszczowa jesień nie będzie się ciągnąć aż do zimy.

Liście na drzewach jeszcze nie zmieniły barwy, ale mimo odświeżających opadów nadal wyglądają przygaszone i wyczerpane. Tak sobie myślę, że chętnie by już pożółkły i spadły na ziemię, aby wreszcie odpocząć.

Od kilku dni rano rano otula mnie mgiełka perfum rudej córki Króla Słońca. Lubię ten zapach. Ogarnia mnie radość i lekka nostalgia. Jesień to też moja ulubiona pora roku, na równi wiosną, latem i zimą.

Królewna Jesień także potrafi uśmiechać się ciepło. Słońce, gdy nabierze energii, potrafi jeszcze przygrzać i rozświetlić wszystko dookoła. W moim ogrodzie w słońcu można zobaczyć w trawie błyszczące niczym diamenty krople rosy, a między różami zawieszoną, mieniącą się pajęczynkę. Do tego smak ostatnich słodkich malin, świeży zapach ziemi, mgła snująca się po zroszonej trawie.

Gdzie ty jesteś jesieni?

Tu jestem!

W suchych liściach lecących

z szelestem,

w barwnych liściach

czerwonych i złotych,

co na ziemię się kładą

pokotem

Leopold Staff

Królewna Lato jest piękna, pracowita i gorąca. Jednak zawsze z ulgą witam jej kolorową siostrę Jesień, czasem nawet z pluchą, wiatrem i szarugą. Lubię gotować w mojej ciepłej kuchni, gdy za oknem smutno płacze ruda córka króla Słońca. Ale najchętniej owijam się kocem i z kubkiem gorącej herbaty zatapiam się w świecie książek.

Chłodne ranki i wieczory, zimne noce. Słońce każdego dnia wstaje coraz leniwiej i szybko się meczy. Coraz wcześniej robi się ciemno.... Może także dlatego moja pourlopowa energia gdzieś się podziała. Czy to jesień? Czy też starość? Zmierzch lata? Zmierzch czasu?

Jesienią czas zwalnia, tworzy się swoisty melancholijny nastrój. Zaczynam owijać się kocami, ciepłymi chustami, parzę gorącą herbatę z dżemem porzeczkowym i rozglądam za miodem. Szukam także ciepłego i przytulnego miejsca, gdzie będę mogła zapaść w sen.

Coraz ciszej, jesień, wrzesień,

pasma ścielą się po polach,

milkną głosy i kolory;

polska jesień jak u Pola

Ziarna mielą się we młynie,

wiatr i wiatrak i wiatrówka,

mleko życia jak w maszynie

oddziela czasu wirówka.

Sen mnie zbiera jak niedźwiedzia,

ale w nocy spać nie można:

jesień niby stara wiedźma

stąpa mądra i ostrożna.

Jarosław Iwaszkiewicz

Nie mogę nie wspomnieć, że koniec września to także czas aniołów. Anioły można spotkać zawsze i wszędzie. Trzeba tylko w nie wierzyć. Wierzę, że tam z góry czuwają nade mną. Zawsze czuję ich obecność. Jednak najważniejsze są dla mnie te anioły, które są tu na Ziemi. Nie mają skrzydeł, lecz ich serce jest dla mnie bezpiecznym schronieniem.  Bez nich byłoby mi ciężko. Wiem, że w każdej chwili mogę liczyć na ich pomoc. Codziennie podają mi swoją pomocną dłoń. Niestety z dnia na dzień to one coraz bardziej potrzebują mojej pomocy.

Moje anioły na ziemi 

Ich głos do światła mnie wiódł

Gdy ból przeciął serce na pół

Ich wzrok ochrania mój sen

Na znak, że jestem potrzebna

Moje Anioły na ziemi

W godzinie złej zjawią się

Stróże gasnącej nadziei

Bez Was nie byłoby mnie

Ich blask rozproszył zły czas

Gdy puls mego życia wciąż słabł

Los chciał tę miłość mi dać

To mój największy ze skarbów

Moje Anioły na ziemi

W godzinie złej zjawią się

Stróże gasnącej nadziei

Bez Was nie byłoby mnie

Monika Kuszyńska