Miasto czy miasteczko?

ANI MIASTO, ANI WIEŚ

Gdy je mijasz to przyciskasz gaz

Bo cóż może dziś obchodzić nas

Miasteczko?

Przez lusterko czasem zerkniesz w tył

Gdy pokrywa je już drogi pył

Jak wieczko

I zostaje w tyle gdzieś

Ni to miasto, ni to wieś

Wyspa wśród morza zbóż

Gdzie wypada oddać cześć

Tym, co padli nucąc pieśń

Mocno sterani już

Wódeczką

Małe sprawy, które jakby znasz

Mały ratusz, a w nim pełni straż

Biureczko

By przed światem im nie było wstyd

Ktoś się martwi o miasteczka byt

Ktoś z teczką

Czasem zjawi się wśród snów

Europa - szkoda słów

Ten egzotyczny gość łzę się otrze - bywaj zdrów!

Kiczowato zajdzie znów

Bardziej czerwone coś

Słoneczko

Więc gdy się przez te miasteczka gna

Czasem w głowie się zapali ża. . . . .

róweczka:

Nie lekceważ tych ni wsi, ni miast

Bo w nich jest każdego z nas

Cząsteczka

Jan Wołek

Każdy ma swoje miasteczko. Wielu z nas wywodzi się z malutkich miasteczek lub wiosek przycupniętych nad spokojnymi wodami jezior i rzek.

I chociaż Mała Dziewczynka urodziła się i do tej pory żyje w dużym mieście, to także ma swoje miasteczko. 

Przecież wszystkie wakacje spędzała kiedyś w świecie, który była w stanie sama do końca zobaczyć i przejść. To było dla niej naturalne. To było miasteczko, gdzie praktycznie nikt nie zamykał drzwi na kilka zamków, a sąsiedzi odwiedzali się bez wcześniejszej zapowiedzi. Zawsze mieli czas na kawę lub herbatkę i nie dawali się zwariować pędzącemu czasowi. Sąsiadki Babci Małej Dziewczynki często już z podwórza wołały, że niosą ciasto i proszą o nastawienie wody na kawę.

Teraz z perspektywy lat Małej Dziewczynce wydaje się, że za mało ceniła to spokojne życie w małym miasteczku.

Mieszkaniec dużego miasta, a zwłaszcza metropolii, gdzie rodzi się i wychowuje, nie jest w stanie w całości zobaczyć swojego świata. Nigdy, no chyba, że bardzo się uprze i poświęci na to całe swój czas. A jak człowiek wie, gdzie się świat kończy, to jest on dla niego bezpieczny, nie przeraża.

Miasto jest niesamowicie anonimowe. Można przeżyć całe lata, nie poznając go w całości i nie spotykając swojego sąsiada, znajomego.... To nieraz ma swój plus, ale jednak czasem przeszkadza. Dziadek Małej Dziewczynki idąc przez swoje miasteczko co chwila słyszał pozdrowienia. Mała Dziewczynka pamięta, jak bardzo fascynowało ją to, że wszyscy znają jej Dziadka. Do dzisiaj myśli o tym z dumą. W mieście, w którym mieszka od urodzenia jest to niemożliwe. Ale czasem taka anonimowość jest bardzo wygodna. 

Miasto może dawać poczucie bezpieczeństwa, wygody. Mała Dziewczynka od urodzenia mieszka w dużym mieście i jest zadowolona, że wszystko ma na miejscu. Nie musi udawać się do innego miasta w poszukiwaniu lekarza, urzędu, sklepu..... W małych miasteczkach nie zawsze wszystko jest na miejscu.

Smutne miasteczko 

Raz państewko mi się przyśniło

otoczone górami w koło,

co od innych tym się różniło,

że w nim strasznie było wesoło.

Żarty brzmiały na każdym kroku,

żartowali duzi i mali,

ludzie całkiem nie mieli boków,

bo ze śmiechu je pozrywali.

Aż szef państwa rzekł do ministrów

co tych żartów słuchali bladzi :

"Szkodliwemu temu zjawisku

jakoś wiecie, trzeba zaradzić !"

Do państwa tego stolicy,

co leżała nad krętą rzeką,

sprowadzono więc zza granicy

Objazdowe Smutne Miasteczko.

Karuzela się nie kręciła,

a mechanik na pryczy chory

ludziom wciskał na siłę

swój jedynie słuszny życiorys.

Dostrzec można było tam bubka

w oprychówie i ocieplaczu,

co zachwalał ludziom przeróbkę

beczki śmiechu na beczkę płaczu.

Śmiech istotnie przygasł w narodzie,

a radosna ministrów rada

zakrzyknęła :" Oto nam chodzi !

Ta koncepcja nam odpowiada ! "

A widz pewien pod płaczu beczką

do sąsiada szepnął : "Sąsiedzie,

to jest tylko smutne miasteczko,

ono sobie kiedyś pojedzie... "

Lecz znał widać życie za mało

albo patrzył na świat za prosto,

bo miasteczko nie pojechało,

lecz zostało i się rozrosło

Wojciech Młynarski

To prawda, że życie w mieście to ciągły pośpiech, stres, hałas i zanieczyszczone powietrze.... Jednak ludzie często wybierają życie w dużym mieście ze względów praktycznych. Mieszkanie w mieście to dużo możliwości, wszystko jest na wyciągnięcie ręki. Miasto oferuje lepszy dostęp do opieki medycznej, edukacji, kultury.... to wyższa jakość życia. W mieście łatwiej jest znaleźć satysfakcjonującą pracę. Ale czy życie w ciągłym stresie i codzienna gonitwa w miejskiej dżungli nie ma wpływu na nasze zdrowie? Mieszkańcy miast o wiele częściej narażeni są na zmęczenie, różne choroby i zaburzenia psychiczne. Długotrwałe życie w stresie jest szkodliwe. Naukowcy twierdzą, że spowodowane jest to między innymi koniecznością dostosowywania się do dużej ilości reguł społecznych, którymi rządzą się wielkie skupiska ludności. Im więcej ludzi, tym więcej zasad i reguł społecznych, a co za tym idzie jesteśmy bardziej zestresowani. Mieszkańcy miast o wiele silniej reagują na stres, a ich reakcja jest zależna od tego jak dawno mieszkają w mieście. Zaobserwowano, że reakcje lękowe u osób wychowanych lub żyjących w miastach są aktywniejsze, niż u mieszkańców małych miejscowości. Szalone tempo życia, przewlekły stres, wielkomiejski zgiełk i wszechobecne zanieczyszczenia – to wszystko ma destruktywny wpływ mieszkańców miast. Często jednak perspektywa dobrej pracy i wyższych zarobków w wielkim mieście na dalszy plan odsuwają zanieczyszczone powietrze, hałas, życie w ciągłym biegu i samotność.

Niektórzy uważają, że nie ma nic gorszego niż urodzić się i mieszkać w małym miasteczku. Nie jest to wieś, gdzie życie spokojnie płynie blisko natury, ani miasto, gdzie wszystko jest na wyciągnięcie ręki. Co bowiem oferuje małe miasteczko?

Życie w małym mieście ma zarówno wiele wad i zalet. O wadach zapewne mogą przede wszystkim wypowiedzieć się mieszkańcy. Ich życie często nie jest usłane różami, mało rzeczy jest na wyciągniecie ręki. Jednak jest to miejsce, w którym na przykład spokojnie wychowuje się dzieci, mieszka na emeryturze... z dala od miejskiej dżungli. Nie dziwi zatem, iż wiele osób, które kiedyś mieszkały w małym mieście i wyjechały do dużego miast, z sentymentem wspomina swoje rodzinne strony. Małe miasteczko, to przecież często pełna uroku przestrzeń, gdzie można spokojnie oderwać się od zgiełku życia codziennego. Zazwyczaj otoczone jest lasami lub parkami, które umożliwiają długie spacery na świeżym powietrzem lub wycieczki na rowerze. Właśnie, rower to podstawowy środek komunikacji w takim miasteczku.

Jednak życie w małym miasteczku brzmi dla wielu jak wyrok. Wielu uważa, że ludzie mieszkający tam nie są tak "na czasie", jak ci z wielkich miast. Jednak dla Małej Dziewczynki bogactwem małych miejscowości są właśnie ludzie, którzy w nich mieszkają. Ci nie zapominają skąd pochodzą. Także Mała Dziewczynka nie zapomina o swoim miasteczku, w którym spędzała wakacje i cieszy się, że są niewielkie szanse, a raczej ich nie ma, aby kiedyś zostało przyłączone do dużego miasta.

Mała Dziewczynka stara się powracać do tego jedynego, niepowtarzalnego miejsca. Dziś pozostał tylko dom, a raczej budynek, w którym mieszkają obcy ludzie, a na dawnej działce (jak była tam jakiś czas temu) rosła jeszcze ich „staruszka” śliwka. Jednak od jakiegoś czasu boi się tam pójść ponownie. Pewnie już nie zobaczyłaby tej wiernej towarzyszki podwieczorków sprzed lat i serce by jej pękło. Mała Dziewczynka woli zachować obraz jaki od dawna nosi w sercu. Z drugiej jednak strony tęskni do tego ogrodu.

Tak dusza nieustannie się tam wyrywa. 

Może więc już niedługo znowu będzie wędrować jego uliczkami? Ale czy wybierze się w pobliże działki?

Malutkie Miasteczka

Malutkie miasteczka

pachną jak stara komoda babci

Piernikiem i zasuszoną ciszą

Tutaj

gołębie gruchają szeptem

Wypatrując okazji do lotu...

Tutaj

uśpiony codziennym spokojem zegar

Wskazuje jedną wskazówką czas przeszły...

w zapomnianych miasteczkach ludzie pamiętają o bliźnich

w zapomnianych miasteczkach czas płynie inaczej...

Tutaj

Uśpiony Codziennym spokojem zegar

wskazuje jedną wskazówką czas przeszły

wskazuje jedną wskazówką czas przeszły ,

Marek Biskup