Myśli niejednorazowe

Znów się zepsułeś

I wiem co zrobię

Zamienię Ciebie

Na lepszy model

Nie mam do Ciebie cierpliwości

To pewne że już nie będę mieć

Minął termin twojej przydatności

Gwarancja nie obejmuje Cię

Nie pozostawiasz mi wyboru

Na lepszy model zmienię Cię

Nie potrzebuję w domu złomu

Dłużej nie

Nie mam do Ciebie zaufania

To pewne że już nie będę mieć

Dosyć mam tego naprawiania

Gdy co chwilę się psuje inna część

Jesteś zupełnie do niczego

A na dodatek powiem że

Pożytku z Ciebie tu żadnego

Nie ma nie

 

Znów się zepsułeś

I wiem co zrobię

Zamienię Ciebie

Na lepszy model

 

Nie mam do Ciebie sentymentu

To pewne że już nie będę mieć

Robisz za dużo tu zamętu

A nie wynika z tego żadna dobra rzecz

Nie pozostawiasz mi wyboru

Na lepszy model zmienię Cię

Nie potrzebuję w domu złomu

Dłużej nie

Nie mam do Ciebie nic już nie mam

To pewne że już nie będę mieć

Możesz wysyłać zażalenia

I tak naprawy Ciebie nie podejmę się

Jesteś zupełnie do niczego

A na dodatek powiem że

Pożytku z Ciebie tu żadnego

Nie ma nie

 

Znów się zepsułeś

I wiem co zrobię

Zamienię Ciebie

Na lepszy model

Żyjemy w świecie, gdzie jest coraz więcej jednorazówek. Chyba nie tylko ja to zauważyłam. Niestety wielu rzeczy dziś już się nie naprawia. To co zepsute wyrzucamy kupujemy nowe. Dawniej zanosiłam zepsuty sprzęt do naprawy lub wołałam fachowca do domu. Teraz słyszę, że nie opłaca się tego naprawiać, bo koszty przewyższą wartość urządzenia. Lepiej kupić nowe, a stare wyrzucić.

Jeżeli nadal tak będzie to za kilkanaście lat zniknie zupełnie zjawisko naprawiania czegokolwiek. A może nastąpi to znacznie szybciej? Przecież dzisiaj praktycznie to nikogo specjalnie nie martwi.

Wolimi wyrzucić coś do śmietnika i kupić nową rzecz, niż stracić czas na naprawę lub szukanie fachowca. Jednak coraz prościej i taniej jest kupić coś nowego.

Chyba nie tylko moim zdaniem, ale problem polega na tym, że dzisiaj praktycznie niczego nam nie brakuje.

Kiedy byłam mała, miałam wpojony szacunek do przedmiotów, które posiadałam. Miałam świadomość, że to co posiadam ma swoją wartość, że ktoś włożył w tą rzecz swoją pracę i czas. Na rynku nie było też wielu produktów i w porównaniu do dzisiejszych czasów były one relatywnie drogie.Oczywiście można powiedzieć, że naprawiało się więc nie z wyboru, tylko z braku wyboru. Ale to powodowało, że szanowaliśmy, to co mieliśmy.

Z drugiej strony kiedyś wszystkie urządzenia, ubrania były wykonane z materiałów dużo lepszej jakości. Niektórzy nawet mówią, że dzisiaj po prostu produkuje się gorsze sprzęty niż dawniej. Producentom nie opłaca się wypuszczać na rynek zbyt trwałego sprzętu. A my nie mamy wyjścia i musimy kupować nowe.

Cóż, żyjemy w dziwnych czasach, kiedy łatwiej kupić nowe niż naprawić stary, sprawdzający się przez lata sprzęt.

Mogę jeszcze zrozumieć, gdy chodzi o suszarkę, mikser, radio...

Niestety analogiczny mechanizm coraz częściej zaczyna obowiązywać w relacjach międzyludzkich: małżeństwie, przyjaźni... Już nie walczymy o miłość, przyjaźń. Wymieniamy męża, żonę, przyjaciela na „nowszy model”. Ale czy człowiek to też rzecz, którą jeżeli coś w niej "się zepsuje", to musimy od razu "wyrzucić"?

Tęsknota przyjaźni..

Duszę pustka przeszywa

Przyjaźni czas uciekł przez palce

Tyle pytań jeszcze mam

On nie leczy już moich ran

Przyjaciel.. 

tęsknota mi została

po raz kolejny z nią walczę

tyle razy już straciłam 

tyle razy wierzyłam

tyle razy..

przyjaźni nie okłamałam

zawiniłam?

każdy tu winę ma na sumieniu 

krystaliczną łzą po policzku spłynie nadzieja

nadzieja zgody

ja tak nie chce

ciągle myślę..

cofnąć czasu nie umiem

oddalasz się

taki obcy, obojętny..

aż strach w sercu się rodzi

wrócisz? 

nie mam pewności 

tyle chwil pamiętam

tyle rzeczy chce Ci powiedzieć !

borykam się z porażką 

nadzieja mnie ratuje..

tęsknota wkrada się przez gruby mur rzeczywistości

znalezione w Internecie

Normą się stało, że gdy „zepsuje” się małżeństwo, przyjaźń, gdy zawiedzie nas bliska osoba, to wyrzuca się się go z życia. Czy człowiek może być jednorazowy, jak tani przedmiot, którego nie opłaca się już reperować? I znajduje się nowy. Często lepszy na pierwszy rzut oka, ale potem jeszcze bardziej niedoskonały jak ten pierwszy.

Nic nie jest dla nas na zawsze i na pewno. Oduczyliśmy się walczyć o swoją przyjaźń, miłość. Wydaje się nam, że wszystko można kupić w sklepie, poddać reklamacji, wymienić na „lepszy model”. A gdy się zużyje, to po prostu można odstawić i dokonać kolejnego zakupu. Zapomnieliśmy o prawdziwym znaczeniu słów przyjaźni, miłości. Tak bardzo przyzwyczajamy się, że ciągle trzeba mieć nowe, że zanika umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Po co walczyć o psujący się związek, skoro męża, żonę, przyjaciela zawsze można zamienić na lepszy model. Nawet mały problem urasta to rangi wielkiego, którego nie chce się rozwiązać.

Z drugiej strony może w związku nie chodzi o to, by ze sobą wytrzymywać, ale by być ze sobą szczęśliwym? Oczywiście wiadomo, że są lepsze i gorsze chwile. Ale jeśli tych gorszych jest bardzo dużo, a tych lepszych niewiele lub nie ma ich wcale… To może jednak wytrzymywanie ze sobą nie jest dobrym pomysłem? Może warto zadbać o siebie, o jak najlepsze przeżycie tego, krótkiego jednak życia?

Jednak jeśli związek się psuje, to warto popracować nad nim, postarać się go ulepszyć, zamiast od razu rezygnować i szukać dalej.

Dlatego bardzo ważne jest, aby rozmawiać o tym, co nas boli, rani. Warto spróbować naprawiać krzywdy, rozwiązywać nieporozumienia. A przede wszystkim nauczyć się wybaczać. Wybaczać złośliwą uwagę, zdenerwowanie, spóźnienie... Wybaczać, bo sami nie jesteś idealni.

W każdej relacji egoizm jest złym doradcą. Obie strony powinny być zadowolone

Jednak kiedy myślimy, że to tylko mi ma być dobrze, to przegramy. Gdy związek się psuje, to warto popracować nad nim, zamiast od razu rezygnować i szukać dalej. Ciągła zmiana, pogoń za nowością doprowadzi nas do sytuacji, kiedy nieustannie coś zmieniając, nie zmienimy tak naprawdę nic.

PRAWDZIWA PRZYJAŹŃ

Prawdziwa przyjaźń sobą nie zawiedzie

odda ostatni nawet wdowi grosik,

będzie przy tobie w nieszczęściu i w biedzie

nie musisz w ogóle ją o to prosić.

 

Prawdziwa przyjaźń poda dłoń w potrzebie

gotowa dzielić troski i zmartwienia,

poświęci wszystko wolny czas dla ciebie

bo wierna tobie nigdy się nie zmienia.

 

Prawdziwa przyjaźń ma piękne oblicze

tak jak nikt inny zrozumie, wybaczy

na materialne korzyści nie liczy

lecz na wzajemność twoich uczuć raczej.

 

Prawdziwa przyjaźń mądrością doradzi

będzie cię wspierać w niej jest wielka siła

i nie oszuka, nie skłamie, nie zdradzi

jest bardziej szczera niż fałszywa miłość.

 

Pielęgnuj zatem uczucie przyjaźni

nie pozwól jej odejść w obce świata strony

bo z nią jest w życiu weselej i raźniej,

gdy obok ciebie przyjaciel sprawdzony.

znalezione w Internecie