Nie tylko babie lato

Babie lato

Idziesz sobie.

obrazy Basi Wójcik

I nagle granica.

Babie lato na twarzy.

Już jesień.

Lisia czapa na głowie księżyca.

Pomykają brązy po lesie.

Żołędzie na dębach tłuste i zielone.

Biskupi fiolet astrów.

Antonówki w sadzie.

Słońce niżej na niebie, chłodne i zamglone.

Oszroniała rosa na polach się kładzie.

W bezruchu powietrza leniwie się snuje

lekki puszek ostu - senna chęć przetrwania...

Dymy ognisk powoli na świecie wędrują

znacząc smutkiem jesieni przedsmak umierania.

znalezione w Internecie

Wszyscy żyjemy w ciągłym biegu. Dlatego każdy z nas chciałby, aby doba trwała 48 godzin. Nawet ja to zauważam, chociaż każdy może pomyśleć, że mam dużo wolnego czasu.

Ale tak nie jest.

Podobnie jak ci bardziej (???) zabiegani chciałabym porządnie wyspać się w nocy, nie budzić się wraz resztą świata, rozpoczynając swój kolejny dzień.

Może rzeczywiście się wydawać, że czas wokół mnie płynie wolniej, bo zauważam więcej z tego to co dzieje się dookoła w naturze. Ja także tak naprawdę po cichu myślę, że chciałabym wyrwać się z tego tego zwariowanego kołowrotka. Ale czy po tym co kiedyś przeszłam, gdy mój kołowrotek się zatrzymał warto ponownie do tego wrócić?  Jednak z drugiej strony wolniejsze obroty na pewno by nie zaszkodziły. Wszak babie lato wolno płynie przez jesienny park.

Pogoda jest teraz piękna. Kocham babie lato. Te zimne poranki są takie rześkie, od razu dają mi siłę na cały dzień.

Ostatnio jadąc przez park zwolniłam i  dzięki temu znalazłam kolejnego w tym roku kasztana.

Uśmiechał się do mnie z daleka w promieniach słońca. Odpowiedziałam również uśmiechem również do leżącej obok zielonej żołędziowej główki w czapeczce z ogonkiem. Teraz bardzo przyjemnie było potrzymać kasztan w dłoni.

Lubię nosić w kieszeniach te brunatne kuleczki, brać do ręki, czuć w palcach ich kształt i świeżość. Mam jednak nadzieję, że na dalszy ich wysyp. Nie chciałabym stracić tej porannej przyjemności płynącej ze zbierania tych lśniących brązowych kasztanów. Trzeba tylko zwolnić i nie pędzić przez park.

Bardzo potrzebuję wolniejszego tempa. Jestem trochę zmęczona, a może jak co roku o tej porze osłabiona? Bo przecież urlop dopiero co minął. Wczoraj na przykład przez dobrych kilka minut szukałam zegarka, który spokojnie leżał na mojej ręce i wesoło się do mnie uśmiechał. Czemu nie zawołał tu jestem?

Wczesna Jesień październikowa jest dla mnie dojrzałą, pogodną dziewczyną, która wiele przeżyła, zna wartość życia i z uśmiechem zbiera plony. Sama jestem (?) właśnie chyba późnoletnia lub wczesnojesienna, ale czy potrafię tak naprawdę być ciepła, pogodna….? Może mój Anioł Stróż, którego opieka w tych dniach jest szczególnie silna, pomoże mi być taką osobą.

Anioł- posłaniec

Zapatrzony w okno życia

okryty błękitnym skrzydłem

z ufnością spogląda w przyszłość

nowe życie otwiera nowy rozdział

jestem z tobą

dodam ci odwagi

abyś dzielnie kroczyła naprzód

błogosławiona jesteś

wśród matek

skąd ta obawa

w twoich oczach?

Opatrzność czuwa nad nami.

Miłość znowu zwycięży!

Janina Halagarda

Tak, tak 2 października obchodzimy wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów. Jest to jedno z moich ulubionych świąt, o którym zawsze wspominam.

Wierzymy, że Anioły są wśród nas, zwłaszcza, gdy o coś prosimy. Ksiądz Jan Twardowski pisał jednak, że do aniołów nie wypada tylko modlić się, prosząc o pomoc. I chyba miał rację. Moim zdaniem nawet bez tego "chyba" 

Ale czy rzeczywiście Anioły mają piękne skrzydła, białe szaty, złote włosy...? Czy Anioł ma najczęściej postać dziecka? 

Dla mnie jest to zazwyczaj druga osoba, która staje na drodze mojej wędrówki przez życie.

Jednak na przekór temu co napisałam, dzisiaj mam prośbę do mojego Anioła.  

Ponieważ jak wspomniałam, ostatnio moje siły nie w pełni wróciły z wakacji, nie pozostaje mi nic innego jak zaczerpnąć z innego koszyka możliwości i jeszcze tylko prosić mojego Anioła Stróża. Może jemu uda się namówić moje siły na powrót.

Chciałabym, aby moje dni nabrały jeszcze teraz intensywnych kolorów. I to nie tylko z powodu tych ciepłych widocznych w koronach drzew i w szeleszczących liściach pod stopami. Może jednak to małe marzenie się spełni? Przecież to czas, w którym opieka Anioła Stróża ma szczególną moc, więc nadzieja jeszcze jest.

Aniele Boży

Aniele Boży Stróżu mój

ty właśnie nie stój przy mnie

jak malowana lala

ale ruszaj w te pędy

niczym zając po zachodzie słońca

skoro wygania nas

dziesięć po dziesiątej

ostatni autobus

jamnik skaczący na smycz

smutek jak akwarium z jedną złotą rybką

hałas

cisza

trumna jak pałacyk

ładne rzeczy gdybyśmy stanęli

jak dwa świstaki

i zapomnieli

że trzeba stąd odejść Anioł

są takie chwile kiedy się odchodzi

od Aniołów Stróżów nawet Cherubinów

od tych co wysoko

od tych co w pobliżu -

do Jezusa człowieka

niziutko na ziemi

Anioł nie zrozumie nie wisiał na krzyżu

i miłość zna za łatwą skoro nie ma ciała

ks. Jan Twardowski

Tekst napisany parę dni temu.

Teraz rzeczywiście moje życie zwolniło na dłuższy czas.

Ale czy rzeczywiście akurat tego chciałam?