Opowieść błękitem tkana

W żyta łanie siedzi Chaber
I rozgląda sie ciekawie

Chciał przed ludzmi sie gdzieś schować

I z myślami konteplować

Ale kolor ma błękitny

Zbyt wyraźny i niezwykły

Wnet go dzieci wypatrzyły

Wielki bukiet z nim zrobiły

Jest już w domu we flakonie

Cieszy oczy mojej żonie

Dziś z nim rano rozmawiałem

On stał w wodzie ja siedziałem

-Jak się bardziej na tym skupie

Jest weselej w kwiatków grupie ...

Znalezione w Internecie

Były maki, czyli teraz powinnam utkać historię o chabrach.

Bo to właśnie bławatki wraz z makami tworzą niezwykłe, barwne kompozycje wśród zbóż....

Jak zamykam oczy, to wspomnienia szkolnych wakacji napływają w towarzystwie obrazów malowanych  czerwienią maków i  błękitem bławatków na tle łanów zbóż. Ten widok zawsze mnie rozczula. Przypomina mi beztroskie, sielskie, niezapomniane chwile dzieciństwa.

Nie mogę przejść obojętnie obok tych widoków. Chociaż z przykrością zauważyłam, bławatkowego koloru jest coraz mniej. Może dlatego, że powszechnie uważane są za chwast.

A przecież również bławatki znane są od dawna.

Pierwsze rysunki przedstawiające bławatka, pochodzą z około 4000r. p.n.e.

W starożytnym Egipcie znano bławatka, jako roślinę, która ułatwia odnowę oraz odrodzenie.

Kiedy grecki heros Achilles został postrzelony zatrutą strzałą Heraklesa, to jego ranę leczono okładami z bławatka.

Grecka legenda głosi też, że nimfa Chloris, urzeczona sielankową poezją młodego Cyanosa, przemieniła go w chabrowy kwiatek, by uwiecznić pamięć o tym miłośniku przyrody.

Według innej legendy chaber otrzymał swój kolor z nieba. Kiedyś niebo rozgniewało się na pole zboża za to, że nie okazało mu wdzięczności. Pole odpowiedziało, że niebo jest zbyt wysoko i pod żadnym pozorem nie może dosięgnąć nieba, aby podziękować za wszystko, co dobre. Potem niebo wydało ziemi rozkaz, aby kwiaty przypominające kolor nieba rosły na polu.

Słowianie mają własną legendę. Według niej syrenka pewna syrenka kochała rolnika Wasilija. On też ją kochał, ale nie mogli dojść do porozumienia w sprawie miejsca zamieszkania. Syrenka nie chciała żyć na ziemi, a Wasilij nie chciał mieszkać w wodzie. Syrenka rozpaczała i zamieniła swojego kochanka w kwiatek, który miał niebieski kolor, przypominający jej powierzchnię wody.

Można jeszcze wiele podobnych opowieści o bławatku znaleźć.

Chaber pochodzi z Bliskiego Wschodu, Półwyspu Bałkańskiego i Sycylii, skąd rozprzestrzenił się wraz z uprawami zbóż. Jednak najchętniej rośnie w życie.

Z kwiatów pozyskiwano błękitny barwnik do farbowania wełny, papieru i artykułów spożywczych.

W czasach prasłowiańskich traktowany był jako roślina lecznicza do tamowania krwi, leczenia ran i ukąszeń węży.

Obecnie potwierdzono jego właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwalergiczne i moczopędne.

Z właściwościami leczniczymi chabrów wiąże się także ich nazwa rodzajowa (łac. centaurea), pochodząca od mitologicznego centaura Chirona, półczłowieka-półkonia. Centaur Chiron miał wiedzę na temat leczniczych właściwości wielu roślin i przy pomocy chabra był w stanie wyleczyć się z rany zadanej zatrutą strzałą Herkulesa. To był powód, aby nazwać roślinę centaurea, co dosłownie oznacza „centaur”.

Chaber, bławatek  nosi też inne nazwy ludowe: białasy, głowacz, jasieniec, kardy, kwiatek wołoszek, macoszka, modrak, modrzeńczyk, samosiejka, wasilek, wawer.

Chaber, często jest uważany za chwast. Ale w przyrodzie przecież nie ma bezużytecznych roślin.

Chabry od czasów starożytnych były wykorzystywane w medycynie i kosmetologii. Ze względu na obecność właściwości przeciwwirusowych i przeciwbakteryjnych, dużej liczby przydatnych substancji, chabry są pomocne w leczeniu różnych chorób.

Od lat w medycynie ludowej bławatek jest stosowany jako środek moczopędny, a także jako środek żółciopędny. Ma też działanie przeciwzapalne i znieczulające.

W kosmetologii kwiat chabra stosowany jako tonik. Uważa się, że roślina ma działanie odmładzające. Kojąca woda pozyskana z jego kwiatu stosowana jest do łagodzenia podrażnionych lub wrażliwych oczu. Można go zatem stosować, jako okład przy zapaleniu spojówek. 

Bławatek

Wyciąg z bławatków, to znane collyrium

Na przekrwienie spojówek, z których łza się toczy.

(Niejednemu sam widok polskiego bławatka

Uleczyłby natychmiast przepłakane oczy...)

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

W kwiatach chabrów jest dużo miodu. Uwielbiają je pszczoły.

Ja także lubię miód bławatkowy. Ciekawe dlaczego nie mów się chabrowy? Może dlatego, że słowo bławatek brzmi miło, a chaber szorstko.

Miód ten wyróżnia ciemny żółty kolor, który jaśnieje po skrystalizowaniu. Jest też bardzo intensywny w smaku i zapachu.

Ponieważ chaber jest rośliną, która jest tępiona przez rolników, to jego pozyskanie nie jest łatwe.

Stwierdzono w nim największą wśród miodów zawartość lizozymu, czyli związku występującego w układzie pokarmowym. Jest on istotny dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego. Po przedostaniu się lizozymu do miodu, pełni on rolę antybiotyku.

W czystej postaci miód bławatkowy zaleca się przy przewlekłych stanach zapalnych nerek. Wykorzystuje się także jego właściwości moczopędne i przeciwzapalne.

Poza właściwościami leczniczymi, miód bławatkowy jest  dodatkiem do potraw. Jego smak i wyrazisty zapach stanowią idealne dopełnienie wielu napojów. Chętnie sięgają po niego cukiernicy, którzy dodają go  syropów roślinnych lub cukru trzcinowego. Charakterystyczny lekko gorzki smak powoduje, że miód ten jest wykorzystywany także w przygotowywaniu marynat do mięs lub jako składnik sosów.

Coraz częściej miód bławatkowy znajdziemy w naturalnych kosmetykach. Jego kojące i antybakteryjne działanie świetnie sprawdza się na wymagającej silnej dawki regeneracji skórze. Decydując się na dany kosmetyk warto sprawdzić, czy nie ma w nim miodu bławatkowego.

Dzięki płatkom bławatka kiedyś także farbowano tkaniny i papier.

W Polsce chaber kojarzy się z kolorem niebieskim. Jednak w naturze występują również żółte, fioletowe, niebieskie, białe i różowe chabry.

Mam  tylko nadzieję, że te tak tępione przez rolników "chwasty"nie znikną z naszych pół.

Chaber

Za laskiem liściastym, niedaleko drogi

Przy domu, gdzie powojnik rośnie

Mościł się pośród zbóż pszenicznych

chabrowy bławatek w czasie późnej wiosny

Chabrowy bławatek koronę ma niezwykłą

postrzępioną, w odcieniu modrych wód

on wiele odmian skrywa

on skrywa kwiatowy cud

Rośnie chaber prosty niebieski

wyjątkowy wśród niebiańskiej odmiany

przy nim w sąsiedztwie się gości

mak czerwony, w chabrze zakochany

Chabrowy bławatku, prosty i strzelisty

niewinny, grzechu wart

pomaluj mój świat kolorami

by mnie ciepło przytulił wiosenny zwiewny wiatr

Znalezione w Internecie